Paralympische spelen

De Paralympische spelen is een sportevenement speciaal voor sporters met een beperking. Deze spelen vinden plaats in de maand na de Olympische spelen in hetzelfde land. Als een land gekozen wordt om de Olympische spelen te organiseren dan zijn zij tegenwoordig ook verplicht om daarna de Paralympische spelen te hosten.
Tijdens de Paralympics wordt er niet gekeken naar wat de sporters niet kunnen. Er wordt gekeken naar wat ze wel kunnen.

In 1960 werden de eerste zomer Paralympics gehouden in Rome, Italië en in 1976 werd in Örnsköldsvik, Zweden de allereerste winter Paralympics georganiseerd. Tot en met 1972 mochten alleen sporters in een rolstoel meedoen. Vanaf 1976 werden de spelen ook opengesteld voor sporters met andere beperkingen. De 6 beperkingen die tegenwoordig mogen meedoen zijn:

• Sporters met een amputatie.
• Sporters met een niet-erger wordende hersenbeschadiging.
• Sporters in een rolstoel.
• Sporters met een visuele beperking, blind of slechtziend bijvoorbeeld.
• Sporters met een intellectuele beperking.
• “Les Autres” sporters, anders beperkt. Bijvoorbeeld met dwerggroei, MS of afwijkingen aan ledematen.

Er wordt tijdens de Paralympics vaak gebruik gemaakt van hulpmiddelen, aangepaste attributen of aangepaste regels. Een aantal voorbeelden:

• Bij iemand met een visuele beperking loopt er tijdens het hardlopen begeleider mee, de sporter en de begeleider zijn verbonden door middel van een touw.
• Een visueel beperkte wielrenner rijdt samen met een begeleider op een tandem.
• Judo heeft aangepaste regels en een mat met ribbels, dat sporters de grond kunnen voelen.

De begeleider voor mensen met een visuele beperking moet een net zo goede conditie hebben als de atleet zelf, ze mogen alleen maar sturen, nooit voorduwen of trekken. In dat geval worden ze gediskwalificeerd. Sinds de Paralympische spelen in London van 2012 krijgt ook de begeleider zijn of haar verdiende medaille.

Ook de Paralympische spelen bestaan uit verschillende sporten. Tegenwoordig zijn er 20 sporten op de zomerspelen en 6 op de winterspelen. Veel sporten kennen verschillende onderdelen, ook wel disciplines genoemd. En bij iedere sport zijn er verschillende classificaties. Sporters met dezelfde soort beperking  zitten meestal in dezelfde classificatie. Zo kunnen de regels aan de beperking worden aangepast indien nodig.

De Paralympische zomersporten:

• Atletiek, sinds 1960.
• Bankdrukken, sinds 1984.
• Basketball, sinds 1960, voor sporters met een lichamelijke beperking in een rolstoel.
• Boccia, sinds 1984, een soort jeu-de-boules. Voor mensen met cerebrale parese, hersenbeschadiging etc.
• Goalbal, sinds 1976, voor sporters met een visuele beperking.
• Boogschieten, sinds 1960.
• Judo, sinds 1988.
• Paardensport, sinds 1984
• Quad Rugby, sinds 1996, ook wel rolstoelrugby genoemd.
• Roeien, sinds 2008.
• Schermen, sinds 1960.
• Schietsport, sinds 1976.
• Tafeltennis, sinds 1960.
• Tennis, sinds 1992.
• Voetbal CP, sinds 1984, voor mensen met cerebrale parese.
• Blindenvoetbal, sinds 2004, ook wel 5-a-side genoemd.
• Zitvolleybal, sinds 1976.
• Wielersport, sinds 1984.
• Zeilen, sinds 1996.
• Zwemmen, sinds 1960.

De Paralympische wintersporten:

Voor het Alpineskiën, Langlaufen en de Biatlon worden 3 classificaties aangehouden; Zittend, Staand en Visueel beperkt.

Nederland op de Paralympische spelen

Nederland doet al vanaf de eerste Paralympics in 1960 mee en in 1980 kwamen de Paralympics zelfs naar Nederland. Van 21 juni tot en met 5 juli dat jaar werd er door de Paralympiërs gesport in Arnhem. De spelen werden geopend door prinses Margriet. Nederland eindigde toen op de 6^e plaats op de medaillespiegel met 33 gouden plakken, 31 zilveren medailles en 36 keer brons.

Op de Paralympische spelen in Tokyo, 2020, werd het Nederlands vrouwen basketbal team Paralympisch kampioen!